Andrzej Henryk Bączyk

Andrzej Henryk Bączyk, absolwent Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu (teoria muzyki – dyplom z wyróżnieniem, kompozycja pod kierunkiem Floriana Dąbrowskiego), jest animatorem życia kulturalnego w Ostrowie Wielkopolskim i regionie, m.in. inicjatorem i koordynatorem projektu Koncerty prologi p.t. FortePiano do Międzynarodowego Festiwalu Chopin w barwach jesieni. Współpracuje z Kongregacją Księży Filipinów na Świętej Górze koło Gostynia. Zarejestrowane na płycie CD nagranie kompozycji Stabat Mater J. Zeidlera, na podstawie zrekonstruowanej przez niego partytury, zostało uhonorowane statuetką Fryderyka. Był Stypendystą Ministra Kultury i Sztuki (1984) i laureatem Ogólnopolskiego Konkursu Prac Magisterskich w Gdańsku. Został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką Zasłużony Działacz Kultury. Był wielokrotnie wyróżniany przez Prezydenta Miasta Ostrowa Wielkopolskiego tytułem Osobowość Kultury Ostrowskiej, a przez Starostę Ostrowskiego statuetką Laur Kultury. Jest także laureatem kilku ogólnopolskich konkursów kompozytorskich. Zawodowo jest związany z Zespołem Szkół Muzycznych im. Krzysztofa Komedy-Trzcińskiego w Ostrowie Wielkopolskim i Państwową Szkoły Muzycznej I i II st. im. Henryka Melcera w Kaliszu. Od 2017 r. wykłada w Policealnym Studium Animatorów Kultury w Kaliszu. Od wielu lat jest zapraszany przez Filharmonię Kaliską do realizacji na klawesynie partii basso continuo w kompozycjach barokowych. Uczestniczył w wielu oryginalnych projektach, m.in. w grudniu 2016 r. w koncercie na 21 fortepianów w kaliskiej arenie. Jako kompozytor, od szeregu lat koncentruje się na tworzeniu muzyki dla dzieci i młodzieży.

*

L’ombre d’un moment dans les restes d’une valse pour madame G. (Cień chwili w okruchach walca dla pani G.) jest kompozycją odwołującą się, zgodnie z sugestią zawartą w tytule, do stylizowanej postaci walca. Całość rozpoczyna uwertura, której zadaniem jest ekspozycja materiału dźwiękowego służącego jako tworzywo konstrukcyjne utworu. Formę kompozycji można porównać do snu, w którym w główny strumień akcji „wkradają” się co chwilę inne, pozornie niepowiązane ze sobą wątki, zakłócające, ale nie burzące, przebiegu akcji podstawowej. Taneczne fazy są stale przerywane epizodami o innym typie narracji i pozornie odmiennej proweniencji. W utworze znajdują się odcinki (w partyturze ujęte w ramki z dopiskiem: L’ombre d’un moment), które nie podlegają wykonaniu. Pełnią one rolę „muzyki potencjalnej”, którą wewnętrznie ma przeżyć i doświadczyć jedynie wykonawca, a których obecności nie będzie świadomy słuchacz. Oprócz tego w partyturze są odcinki ad libitum, wprowadzone w celu uzyskania odpowiedniej plastyczności i wewnętrznej dynamiki formy. Sekcje ad libitum dają wykonawcy sposobność gry bardziej spontanicznej w zakresie tempa i rytmu. Odcinki a battuta wymagają natomiast ścisłej precyzji wykonawczej w obu wymienionych wcześniej aspektach.

Andrzej Henryk Bączyk