Olga Rayeva

Olga Rayeva urodziła się w Moskwie. W wieku czterech lat zaczęła uczyć się muzyki. Studiowała w Cenralnej Szkole Muzycznej, a następnie w Konserwatorium Muzycznym im. P. Czajkowskiego w Moskwie – kompozycję u E. Denisowa i W. Tarnopolskiego, instrumentację u N. Korndorfa i J. Boutsko, teorię muzyki u J. Chołopowa i in. W uczelni ukończyła także studia doktoranckie. Już podczas studiów prezentowała swoje kompozycje na festiwalach: Moskiewska Jesień, Moscow-Modern, Alternatywy. Jej utwory były wykonywane na festiwalach w całej Europie (m.in. Gaudeamus Music Week, Zagreb Biennale, Dresdner Tage für zeitgenössische Musik, Musikprotokoll, Klangspuren, Wittener Tage für neue Musik, Internationale Ferienkurse in Darmstadt) oraz w USA, Kanadzie, Brazylii, Południowej Korei i w Izraelu, przez takie zespoły, jak m.in. Arditti-Quartette, Klangforum Wien, Ensemble Modern, Ensemble Recherche, Schönberg-Ensemble. Była stypendystką Rosyjskiego Departamentu Kultury, DAAD, Senatu miasta Berlina, Akademii Niemieckiej w Rzymie, Villa Aurora w Los-Angeles, Cité de la musique w Paryżu. Otrzymała następujące nagrody: Grand Prix w konkursie im Goffredo Petrassiego na utwór symfoniczny (Włochy), Nagrodę na Międzynarodowych Kursach Kompozytorskich Forum w Montrealu, Nagrodę na Sommer Musiktage w Hitzacker (Niemcy), Nagrodę im. Bernda-Aloisa Zimmermana w Kolonii, Nagrodę Kompozytorską Berlin-Rheinberg. Jest członkiem Rosyjskiego Stowarzyszenia Kompozytorów i Rosyjskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Jej utwory zostały opublikowane przez takich wydawców, jak Ricordi (Mediolan), Verlag Neue Musik (Berlin) i Donemus (Haga). W jej dorobku przeważają utwory kameralne i symfoniczne. Wraz z pisarzem Vladimirem Sorokinem realizuje projekt operowy Sen Minotaura. Mieszka w Berlinie, działając jako wolny artysta.

*

Die himmlische Stadt (Niebieskie miasto) na kwintet fortepianowy to nowe dzieło (2020), opowiadające o „niebieskiej (rajskiej) ojczyźnie” opiewanej w rosyjskich wierszach duchownych [духовные стихи – gatunek dawnej rosyjskiej religijnej poezji ludowej, przyp. M.D.], a także w pewnej pieśni bardowskiej z czasów „Pierestrojki” – od czasów nadziei, czasów, kiedy autorka była jeszcze nastolatką i wydawało się, że przed nami tylko szczęście … To kompozycja o świetle, napisana w ciemności … Jednak autorka zawsze wierzy w to, co najlepsze …

Olga Rayewa